-
1 białe krwinki
мед. бе́лые кровяны́е тельца́, лейкоци́ты -
2 krwinki białe
• white blood cells -
3 biały
biał|ybiali, bielszy белый;\białya kawa кофе с молоком; \biały ser прессованный творог; ● \białya broń холодное оружие; \białya gorączka мед. белая горячка; \biały kruk а) уникальная вещь;
б) (о kimś) белая ворона;\biały węgiel белый уголь; \białye krwinki мед. белые кровяные тельца, лейкоциты; \białyе szaleństwo «белое безумие», горнолыжный спорт; \biały mróz иней; w \biały dzień средь бела дня; \biały jak gołąb(ek) седой как лунь
* * *biali, bielszyбе́лыйbiała kawa — ко́фе с молоко́м
- biała gorączkabiały ser — прессо́ванный тво́ро́г
- biały kruk
- biały węgiel
- białe krwinki
- białe szaleństwo - biały jak gołąbek
- biały jak gołąb
- siwy jak biały -
4 krwinka
См. также в других словарях:
biały — białyali, bielszy «mający barwę właściwą śniegowi, mleku» Oślepiająco biały śnieg. Biały obrus. Białe obłoki, kwiaty. Zęby białe jak ser. Ponad śnieg bielszym się stanę. (Żeromski) ∆ Biały człowiek «potocznie o człowieku należącym do białej… … Słownik języka polskiego
białaczka — ż III, CMs. białaczkaczce; lm D. białaczkaczek med. «choroba narządów krwiotwórczych polegająca na nieprawidłowym rozroście tkanki wytwarzającej białe krwinki (leukocyty lub limfocyty); zwykle ma charakter choroby nowotworowej; leukemia» … Słownik języka polskiego
osocze — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, biol. {{/stl 8}}{{stl 7}} płynna część krwi, roztwór wodny substancji białkowych i innych, w którym zawieszone są czerwone i białe krwinki; plazma krwi {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
krwinka — ż III, CMs. krwinkance; lm D. krwinkanek biol. krwinki «upostaciowane składniki krwi ssaków; ciałka krwi» ∆ Krwinki czerwone «najliczniejsze składniki krwi zawierające czerwony barwnik krwi (hemoglobinę), za pomocą którego przenoszą tlen do… … Słownik języka polskiego
leukocyt — m IV, D. u, Ms. leukocytycie; lm M. y biol. leukocyty «bezbarwne komórki jądrzaste znajdujące się we krwi i limfie; pełnią w organizmie rolę obronną, niszcząc drobnoustroje i wytwarzając przeciwciała; krwinki białe, białe ciałka krwi» ‹n. łac. z… … Słownik języka polskiego
ciałko — n II, N. ciałkołkiem; lm D. ciałkołek 1. zdr. od ciało (zwykle w zn. 1 i 2) a) w zn. 1: Delikatne ciałko niemowlęcia. b) w zn. 2: Malec o chudym ciałku. 2. biol. «drobny, przeważnie mikroskopijnej wielkości twór, spełniający określone funkcje w… … Słownik języka polskiego
granulocyt — m IV, D. u, Ms. granulocytycie; lm M. y biol. granulocyty «krwinki białe (leukocyty) zawierające w cytoplazmie ziarna» ‹łac. + gr.› … Słownik języka polskiego
mikrofag — m III, DB. a, N. mikrofaggiem; lm M. i biol. mikrofagi «zdolne do fagocytozy krwinki białe, leukocyty pochłaniające bakterie i inne szkodliwe drobnoustroje; występują w tkankach i płynach organizmu» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
krwinka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. krwinkance; lm D. krwinkanek, zwykle w lm, biol. {{/stl 8}}{{stl 7}} ciałko krwi tworzące równomierną zawiesinę w osoczu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krwinki czerwone, białe. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień